Moje wspomnienia z dzieciństwa - czyli, beztroska, zabawa i cztery zielone kąty.

Na samym starcie, chciałabym Was zachęcić do cofnięcia się do wpisu INSTYTUCJA BABCI I DZIADKA - CZYLI CO DZIADKOWIE MOGĄ DAĆ SWOIM WNUKOM., który jest jak najbardziej aktualny, a jednocześnie jest i zapowiedzią tego o czym będzie dzisiaj. ツ

Dla mnie dzieciństwo, to wakacje na wsi u babci.

Kiedy tylko kończył się rok szkolny, pod gruszą stawał Nasz mały namiot, który był swego rodzaju twierdzą.

To bieganie po lesie, poszukiwanie czterolistnej koniczyny, robienie bukietów z polnych kwiatów, zbieranie jabłek zza płotu, czy czerwone porzeczki, które rosły w ogrodzie za domem. 

Wspólne odgadywanie haseł w familiadzie.

Wycieczki rowerowe - chodź ja do tej pory zdecydowanie bardziej wolę spacerowanie niż jazdę na czterech kółkach (tak, w czasie dzieciństwa, więcej drogi rower prowadziłam niż jeździłam ale w końcu jak się zjechało z górki, to trzeba było również pod nią wejść). =D

Leżenie na zielonej trawie i patrzenie w chmury.

Jeżyny, które codziennie rano biegałam zbierać na kompot i mięta z ogródka, którą babcia parzyła nam o poranku. 

To mój ulubiony różowy plecak z królikiem, który był wszędzie tam gdzie ja.

Moje dzieciństwo to trójkołowy rowerek, którym uwielbiałam jeździć po mieszkaniu, wtedy jego atrakcyjność osiągała maksimum. シ

To miętowy trabant, w którym tata pozwalał Nam przyklejać z tyłu naklejki w ilościach hurtowych - była tam dość spora kolekcja. シ 

Mycie auta, to był jeden z naszych obowiązków, który często (żeby nie powiedzieć, że zawsze), kończył się zalanym ogródkiem, kałużami dookoła oraz nie do końca czystym samochodem. =)

Pamiętam piaskownicę przed naszym domem, ale nie taką zwyczajną, którą możecie znaleźć na każdym placu zabaw.

7 tony piachu, to był dla Nas istny raj. ツ

I co tam babki, u Nas powstawały przeogromne zamki i pałace z krętymi schodami. 

Basen rozstawiony w upalne lato na samym środku podwórka. 

To wypady do zoo, wesołego miasteczka czy przejażdżka na diabelskim młynie. 

Dzieciństwo to...

Ogródek dziadka, gdzie przesiadywaliśmy godzinami, kwiaty, o które dbaliśmy, żeby zerwać i zabrać do domu.

Tańce i hulańce. 

To właśnie z tą działką kojarzy mi się beztroska, kolczyki z wiśni oraz przeogromna huśtawka, na której teraz huśtam się wspólnie z Amelką.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Dzieciństwo 🌳🌟💕 #huśtawka #zielonoMi #ogródek #ogródekDziadka #dzieciństwo

Post udostępniony przez Gośka (@optymistyczna_kobieta) Lip 20, 2018 o 5:18 PDT

Wspólne wycieczki w góry i do lasu w poszukiwaniu grzybów.

Kiedy była brzydka pogoda i za oknem padał deszcz a my byliśmy zmuszeni pozostać w domu, z gazet wycinałam "łazanki" (nie wiem czemu tak), chowając je później w przeogromnej tajemnicy do zamrażalki. =D

Nie raz babcia musiała być ostro zdziwiona, ale jak widać moja wyobraźnia nie znała granic. シ

Godzinami graliśmy w warcaby, karty czy w bingo. 

Nigdy nie narzekałam na nudę. =)

Jako typowa maruda i niejadek w jednym, grymasiłam przy każdej możliwej okazji. 

Wiecie jaki sposób znaleźli na mnie najbliżsi?

Przy setnym pytaniu "co to za mięso...?" 

Otrzymałam odpowiedź, że "...z dziabonga". :D

Teraz się z tego śmieję, ale kiedyś w to naprawdę wierzyłam, dopytując "ale co to takiego", dostawałam opis, który pasował mi do strusia pędziwiatra, widywanego w bajkach, który był mieszanką wspólnie z flamingiem... ツ

Mam świadomość, jak głupio to brzmi, ale moja wyobraźnia bardzo bujnie pracowała i pewne rzeczy po wstępnej analizie po prostu przyjmowałam na wiarę. ッ

Karmiliśmy gołębie w parku, przy fontannie okruchami z chleba, które skrupulatnie zbieraliśmy zawsze ze stołu po śniadaniu.

Miałam kiedyś bardzo dziwne hobby, a mianowicie zbierałam kamienie, wszystkie jakie tylko wpadły mi w ręce.

Wieczorami je wszystkie liczyłam i przesypywałam z wiaderka do wiaderka. シ

Moje dzieciństwo to także poobdzierane kolana za każdym razem kiedy spadłam z roweru.

To agrest jedzony z krzaka pełnymi garściami.  

Wspominam ten czas z łezką w oku, ponieważ ten czas już niestety nie wróci, ale wspomnień nikt mi nie zabierze.

One są moje. ツ

Niczym człowiek się nie przejmował i nie miał żadnych zmartwień.

Świat miał wtedy zupełnie inne barwy.

A jak jest teraz?

Ogródek jest miejscem, do którego niestety rzadko zaglądam, huśtawka stoi nadal w tym samym miejscu a moje ulubione kwiaty, co roku kwitną tak samo pięknie jak kiedyś. シ

Wyświetl ten post na Instagramie.

Pięknej niedzieli ! 🌼🌳☀️ #ogródek #ogródekDziadka #bukietkwiatów #ulubionekwiaty #radośćzmałychrzeczy

Post udostępniony przez Gośka (@optymistyczna_kobieta) Sie 5, 2018 o 3:45 PDT

To właśnie dziadek jest moim bohaterem z dzieciństwa.

Spędzaliśmy wtedy ze sobą naprawdę sporo czasu.

To On obudził we mnie małego człowieka wrażliwego na otaczający świat.

I jeśli ktoś zaczepiłby mnie na ulicy i zapytał o moje pierwsze skojarzenie z Naszego dzieciństwa odpowiedziałabym, że to ten siwy (już teraz), starszy Pan i ten zielony zakątek.

To niezliczona ilość uśmiechów i radość z tych małych i najmniejszych rzeczy. =) 

Pamiętam i śmieję się na samą myśl.

A co jest wyznacznikiem Waszego dzieciństwa? 

Mam nadzieję, że podobał Wam się ten tekst. 

Napisany prosto z serca, z łezką, która się kręci. 

Piękne są te moje wspomnienia. ツ

Dobrego dnia!